Cambridge Üniversitesi’nden araştırmacılar, ‘insanların hisleri ve anılarının değiştirilip değiştirilemeyeceği ve silinip silinemeyeceğine işaret edebilen bir protein keşfettiklerini’ duyurdu.

Uzun periyodik anılar, iki kategoriye ayrılıyor: isimler, yerler, olaylar üzere olgulara dayalı bellek ile hisler ve hünerlere dayalı içgüdüsel bellek. İçgüdüsel anıların dönüştürülebileceğini düşünen bilim beşerlerine nazaran bu türlü bir çalışma, travma sonrası gerilim bozukluğundan (TSSB) mustarip insanlara yardım edebilir.

Sputnik Türkiye’de yer alan habere nazaran; Cambridge Üniversitesi’nden araştırmacılar, keşfettikleri ‘sap’ proteininin varlığının, çeşitli nöronlar ortasındaki kontağın ne kadar güçlü olduğunu belirleyen reseptörler için takviye misyonu gördüğünü ve bunun sonucunda beta reseptörler üzerinde blokaj yapan propranolol kullanılarak anıların değiştirilip değiştirilemeyeceği üzerinde belirleyici olabileceğini belirtti.

Bilim insanları, belleğin çökmesiyle direkt mı ilgili olduğu ya da daha derin bir tepkinin eseri mü olduğunu netleştiremeseler de ‘sap’ proteinin güçsüzleştirilmesi halinde anıların dönüştürülebileceği görüşünde. Ve sahiden öyleyse, meşhur sinemadaki üzere belirli anıları seçerek silmek yerine TSSB hastalarına yardım etmek için kullanılmasından yana.

‘SAP PROTEİN’

2004 yılında New York’ta bir küme bilim insanı, öğrenilmiş travmayı unutmalarına yardımcı olmak için hayvanları propranolol ile tedavi etmişti, fakat bu sonucu tekrar elde edebilmek sıkıntı oldu.

Evvelki deneylerin bilakis, farelerde bellek kaybı bildirilmedi. Bilim insanları, ‘sap’ proteinin varlığını kullanarak bellekte istikrarsızlık olmadığı sonucuna vardı.

Araştırmaya liderlik eden Dr. Amy Milton, “Bunlar sahiden karmaşık sistemler ve çalışmanın hayvanlarla yürütüldüğünü aklımızda tutmamız lazım, çünkü insan beyni, hayvan beynine benzese de çok daha karmaşıktır” ikazında bulunarak şunları söyledi:

“Bu çalışmanın, kahramanın hangi anıları sileceğini seçtiği ‘Eternal Sunshine of the Spotless Mind’ üzere sinemalardaki durumlara götürmesini beklemiyoruz. Lakin hayvanlarda anıları dönüştüren etkenleri belirleyip tanımlamayı ve bunu insan hastalara çeviri etmeyi vakitle becerebilmeyi umuyoruz.”

“Ancak biz bu müdahaleden sonra daha evvel literatüre geçen bellek kaybını görmedik. Akabinde ‘sap’ proteinin varlığını kullandık ki, birinci etapta anılar istikrarsız hale gelmiş mi, belirleyelim ve istikrarsız hale gelmediklerini bulguladık.”

Münasebetiyle ‘sap’ proteininin güçsüzleştiği yerde, propranololün anıları ortadan kaldırmasının mümkün olabileceği öngörülüyor.

Cumhuriyet