İsmi “Evlilikten Sahneler” olunca oyun, çiftler ortasında oldukça bir ilgi çekmiş anlaşılan. Salonu dolduran seyircilere bakıyorum, çoklukla çiftler. Kendi ömürlerinden sahne var mı ya da sorun varsa nasıl çözeriz uğraşı mi, dikkatle bakıyorlar! Oyun iki perde, biraz daha ekonomik davranıp daha az şarap içerlerse tek perdede de bitebilirmiş üzere geldi bana. Ingmar Bergman’ın yazıp yönettiği kült sinemasından Ece Dizdar çevirmiş ve başrolde oynuyor. Tiyatroya uyarlayan ve yöneten Kayhan Berkin, yalnızca tiyatroya değil, biraz da bize uyarlasaymış sanki nasıl olurdu? Olağan ki problemler üniversal ancak bilhassa son 10 yılda toplum o denli bir değişim geçirdi ki kimi reaksiyonlar ve olaylar bize oldukça yabancı geliyor. Şöyle ki oyunda evli çiftler birbirlerinin öbür biriyle cinselliği konusunda bile fazla bir reaksiyon vermiyor; meğer Türkiye’de bırakın ilgiyi, ihtimali bile cinayet sebebi artık.

ÜNİVERSAL MESELELER…

Oyunda salonun imkânlarına uygun olarak minimal bir sahneleme yapılmış, tıpkı yerde ışıklar karartılıp hayalet oyuncular tarafından dekor değiştiriliyor ve öteki sahneye geçiliyor. İki kıymetli yer var: yemek ve yatak odası. Ömrün temel süreçleri, beslenme ve cinsellik mi desek? On yıllık evli çiftimizin göründüğü kadarıyla harika bir evliliği var. İkisi de iyi yetişmiş, meslek ve iş güç sahibi, iki çocukları, sık sık görüştükleri aileleri ve yakın dostları var. Planlı ve nizamlı yaşıyorlar; lakin gözlendiği kadarıyla düzgün beslenmiyor ve hiç sevişmiyorlar. Süratli ömür içinde ikisine de yer ve vakit kalmıyor! Bağlantıları üzerinde de pek de konuşmuyor hatta birbirlerini dinlemiyorlar; zira ikisi de akışına bırakmış. Alışılmış ki size oyunu anlatmayacağım. Bu oyun, İKSV Tiyatro Festivali’nde konuk Hollanda Tiyatrosu’ndan seyrettiğim Oedipus ve Medea üzere bilinen antik trajedilerden günümüze uyarlanmış değil. Günümüzde geçen, sürprizlerle dolu ancak evlilik kurumunun hiç değişmeyen kozmik sıkıntılarını tartışan bir oyun. Natürel benim ıstırabım daha evvel izlediğim o iki oyunla beklenti çıtamı çok fazla yükseltmiş olmam. Her ikisinde de oyunculuklar öylesine doğal, içten ve su üzere akıp gidiyordu ki o seviyesi arıyorsunuz.

METİN SIKINTILI

Cumhuriyet