Başşehir Ankara’da salgın tablosu her geçen gün ağırlaşıyor. Sokakta yaşanan duyarsızlık, aralık, maske ve paklık konusuna uyulmaması virüs kapan insan sayısının artmasına neden oldu. Kent hastanesinin yapılmasının akabinde boşaltılan Numune, Yüksek İhtisas ve Zekai Tahir Burak hastanelerinin kimi kısımları yine açılmış durumda. Fakat ulaştığımız datalar çok tatsız…

Evvel doktorlar… Salgınla çaba eden tabipler süratle hastalanıyor. Hasta bakmayan sırf ders veren bir profesör dostumuz anlatıyor:

“Bir arkadaşım aradı, sesi o kadar berbat ki anlatamam. Hırıltılı, güç konuşuyor. ‘Yardım et, kötüyüm’ dedi. ‘Tamam’ dedim, kapattım ve kısım lideri olan sınıf arkadaşımı aradım. En azından bir görünsün, hiç olmazsa ruhsal dayanak olur diye. O da demez mi, ‘Enfekte oldum, konutta izolasyondayım’. Sonra, ‘Klinikte başasistanı orta o ilgilensin’ dedi. Kapattım başasistanı aradım. ‘Hocam ben de enfekte oldum, Dışkapı Hastanesi’nde yatıyorum’. Aradıklarımın birbirlerinden de haberi yok. Durum bu türlü, tıkandım kaldım.”

Testi olumlu çıkanların virüsle uğraşının yanı sıra diğer gayretleri de başlıyor. Hastaneye yatmadan atlatan olduğu üzere hastanede 45 gün yatan da var. 40’lı yaşlarda olan bir noter çalışanı Kurban Bayramı’nda enfekte olmuş, 45 gün yatmış. “Çok yıprandım” diyor. 35 yaşında olan bir polis, testi olumlu çıkınca meskende izole etmiş kendisini. “Allahtan bekârım, fakat iki üç gündür ilaç istemek için arıyorum, telefonlar daima meşgul, ulaşamıyorum” diyor.

SALGIN ISIMLI TIP’TA

Salgın yüzünden hayatını yitirenlerin vücutlarından virüs bulaşıp bulaşmayacağı da uzman hekimler ortasında tartışılan hususlardan biriydi. Lakin aldığımız bilgi, hayatını yitiren insan vücudundan de mikrobun bulaştığını gösteriyor. Edindiğimiz bilgiye nazaran Ankara Isimli Tıp’ta Morg Daire Lideri virüs kaptı. Ayrıyeten kısımda iki asistan da virüs kapmış durumda. Tedavi ve izolasyon sürecindeler.

‘KİMİ HASTA ETSEM?’

Yaptırdığı testi olumlu çıkınca ne yapacağını bilemeyen yurttaş, toplumsal medyadan yaşadıklarını anlatıyor:

“Testim müspet çıkınca, Zekai Tahir Burak Hastanesi’ne gittim. Ben kimseye bulaştırmak istemiyorum, beni uygun bir halde konutuma gönderebilir misiniz, diye yardım istedim. Kimse benimle ilgilenmedi. ‘Kendin git’ dediler. Sonra oturup düşünmeye başladım. Meskene nasıl gideceğim… Otobüsle mi gitsem, dolmuşla mı gitsem? Kimleri hasta etsem piyangoyu kime çıkarsam?”

Bir yandan yurttaşlardan tedbirlere sıkı sıkıya uymalarını istiyoruz, bir yandan da testi olumlu çıkan bir kişiyi konutuna izole halde gönderemiyoruz.

ÇEMBER DARALIYOR

Mart ayından sonra etrafında pek fazla virüs kapan insan olmadığı için herkesten “Emin misiniz, salgın var mı? Ben kimseden duymadım” üzere reaksiyonlar alıyorduk. Lakin son günlerde “Duydun mu şu da hastalanmış. Çember daralıyor” diye huzursuz sözler duymaya başladık. Bir mevzu daha var salgının nasıl yayıldığını gösteren. Anlık irtibat kümelerinden, plazma istekleri geliyor. Bir yakını virüs kapan, ağır bakıma yatanlar, tanıdıklarından, son üç ayda enfekte olmuş birini bulup plazma almak ve tedavide kullanmak için duyurular yapıyor. Fakat çoğunluk aradığını bulamıyor.

Salgın herkesi engelliyor, verimsizleştiriyor ve zihinsel yorgunluğa yol açıyor. Umutların bağlandığı nokta ise aşı… Fakat aşı konusunda Türkiye’nin planlamaları nelerdir, pek bilen yok. Aşı geliştirmek ve üretmek noktasında yoksunluklarımız üst seviyede. Dışarıda üretilecek aşının Türkiye’ye birinci basamakta çok hudutlu gelmesi, aşılamanın önümüzdeki yıla sarkma mümkünlüğü yüksek.

Cumhuriyet