Bankalara olan 128.7 milyar TL’lik borcuyla yeni yıla giren çiftçinin, batık kredi ölçüsü ise 5 milyar TL’ye dayandı. TMMOB Ziraat Mühendisler Odası (ZMO) Lideri Baki Remzi Suiçmez, “Öz sermayesi yetersiz olan çiftçi, uzun yıllardır uygulanan yanlış tarım siyasetleri sonucu bugün dışarıdan kredi kullanamazsa üretim yapamayacak duruma geldi” dedi. Çiftçinin bankalar dışında kooperatifler ve özel kesime olan toplam borcunun ise 180 milyar TL’ye ulaştığına dikkat çeken Suiçmez, “Çiftçilerimizin 128 milyar TL krediye karşılık 200-225 milyar TL civarında teminat göstermesi sonucu traktörü, hayvanı, konutu, yeri üzerine ipotek konuldu. Amasya’da traktörüne, Kars’ta hayvanına icra gelen çiftçilerimiz var” dedi. Şimdi 4 gün evvel, Tarım Kredi Kooperatifi’ne olan borcu nedeniyle koyunlarını, ineklerini satmak zorunda kalan Malatyalı bir çiftçi, traktörü de satışa çıkarılınca çaresizlikten ağlamıştı.
BORÇ FAİZLERİ SİLİNSİN
Çiftçilerin Tarım Kredi Kooperatifleri ve Ziraat Bankası borçlarının yine yapılandırılması ile ilgili bir düzenlemeye yer verilmediğine dikkat çeken Suiçmez, “Çiftçi kuruluşu olan Tarım Kredi Kooperatifleri, maalesef bankaların üzerinde faiz ile kredi verip, mazot dahil temel girdileri daha değerliye satıyor. Pandemi sürecinde kâfi takviyesi vaktinde alamayan, daima artan üretim maliyetlerini karşılayamayan çiftçimizin, ipotekli malları üzerinde Tarım Kredi Kooperatifleri haciz sürecine başladı” dedi. Kısa periyotlu faiz ertelemelerinin ya da haciz süreçlerinin 3 ay ertelenmesi çiftçinin borç batağında yaşadığı kısırdöngüyü aşabilmesi için kâfi olmadığının altını çizen Suiçmez, “Çözüm, bilhassa takipteki çiftçi borçlarının derhal yapılandırılması, borç faizlerinin silinmesi, aldığı yıl şartları üzerinden ana para ödemelerinin 5 yıla kadar ötelenmesidir” diye konuştu.
ÜRETİCİ FAKİRLEŞTİ
Son 10 yılda mazottaki fiyat artışın yüzde 216, gübrelerden ürede yüzde 292, DAP’ta yüzde 262 olurken, eser fiyatlarındaki artışların çok daha düşük seviyede kaldığına vurgu yapan Suiçmez, üreticinin fakirleştiğine dikkat çekti. Esasen yetersiz olan ziraî dayanaklar de vaktinde ödenmiyor. 2006’da AKP’nin kendi çıkardığı Tarım Kanunu’na nazaran, çiftçiye verilmesi gereken takviye 2019 ve 2020’de en az 43 milyar TL olmalıyken, 2019’da 16.1 milyar TL, 2020’de 22 milyar TL ödendi.
TARIMDA KRİZ YILI
ZMO Lideri Baki Remzi Suiçmez, “Pandemi sürecinin meçhullüğü ve ülkemizde yaşanan önemli kuraklık meselesinin da tesiriyle 2021 yılı genel iktisat ve de tarım kesimi için kriz yılı olmaya devam edecek” dedi. 2020’de yapılmaya devam eden kusurlardan birinin ithalat siyaseti olduğuna vurgu yapan Suiçmez, “Buğday, arpa, mısır üzere pek çok eserde gümrük vergileri düşürüldü ya da sıfırlandı. Besin fiyatları yükseldi diye gümrük vergisi düşürülür yahut sıfırlanırsa tarımda dışalım artar ve Türkiye açık pazar haline gelir” dedi.
PAHALILIK SÜRECEK
Çiftçi yeni yıla ödeyemediği borçlarıyla girerken, yurttaş da 2021’i yıllık yüzde 21’i aşan besin enflasyonuyla karşıladı. Bu oran, TÜİK’ten değil de çarşı pazardaki net artırımlarla hesaplandığında yıllık besin artırımları yüzde 80’i buluyor. Ziraî üretim maliyetlerinde dışa bağımlı olunduğu ve bu mevzuda çiftçiye takviye olunmadığı için, bu yıl da misal maliyet artışlarının sürmesi, pahalılığın devam etmesi bekleniyor. Bu yıl ayrıyeten, alarm veren kuraklık nedeniyle tarımdaki krizin derinleşmesi öngörülüyor. Türkiye Ziraatçılar Derneği (TZD) Lideri Hüsetin Demirtaş, besin enflasyonunun nasıl kısırdöngü haline geldiğini, fahiş besin artırımlarına karşın üreticinin neden kazanamadığını şöyle anlattı: “Yeterli çıkar sağlayamayan çiftçi üretimden çekiliyor. Bu, tarım eserlerinin fiyatını artıran bir sorun. Bu kere eser ucuzlasın diye ithalat yapılıyor. Bu da fiyatları aşağı çekemeyince gümrük vergileri sıfırlanıyor. Bu durum karşısında ithal eserle rekabet edemeyen üreticilerin üretimden çekilmesi hızlanıyor ve döngü bu türlü devam edip gidiyor. Öte yandan, besin fiyatlarındaki fahiş artırımlardan üreticinin hiçbir kârı yok. Çiftçi, eserini çoğunlukla mal ettiğinden düşüğe satmak zorunda kalıyor. Zira çiftçi, aracı tüccarların ya da büyük marketlerin insafına bırakıldı. Bu yüzden bir tarım eserinin, tarladan alındığı fiyatla markette satıldığı fiyat yüzde 100 artırımlı. Tüm bunlar tarımı bırakan çiftçilerin artmasına, yeniden tıpkı sıkıntıların tekrarlanmasına yol açıyor.”
Cumhuriyet
