Salgın sürecinin başından bu yana Covid-19 servisinde misyon yapan bir çocuk annesi Tek, yaşadıkları birçok külfete ve ruhsal savaşa karşın mesleğini aşkla sürdüren hekimlerden yalnızca biri.

Hastalara şifa olmak için büyük fedakarlıklar gösteren Tek, bu süreçte duygusal anlara da şahit oluyor.

Yaklaşık 3 ay evvel Covid-19 testi müspet çıkan 62 yaşındaki bir hastanın muayenesini yapan Tek, geldiğinde besbelli bir rahatsızlığı olmayan hastasının, 15 dakika içerisinde teneffüs badiresi çekmeye başladığını fark etti.

Bu sırada hastanın Ankara’da misyonlu hekim kızıyla telefonla görüşen Tek, gerekli müdahaleleri yapmasına karşın meslektaşının babasını kurtaramadı.

“15 DAKİKA ÜZERE BİR MÜHLET ZARFINDA AMCANIN TENEFFÜSÜ KÖTÜLEŞTİ”

Acil Tıp Asistanı Tabip Tutku Tanrıkulu Tek, Kovid-19’la uğraş sürecinde yaşadıklarını ve hislerini anlattı.

Tek, hastasının tabip yakını olmasına karşın rastgele bir öncelik talebinin olmadığını tabir ederek şöyle devam etti:

“Durumu makûs değildi, şikayetlerini çok hoş bir biçimde anlattı. Tabip yakını olmalarına karşın rastgele bir öncelik talepleri de yoktu. Şikayetlerini anlatırken hekim kızları telefonla ulaşıp kendini söz etmek istedi. Her şey yolunda görünüyor üzere gözükürken 15 dakika üzere bir mühlet zarfında amcanın teneffüsü berbatlaştı. Entübe edilmesi gerekti, 1 saat sonra kendisini kaybettik. İnsan büyük bir girdabın içindeyken ya da büyük bir yoğunluğun içindeyken aslında yaşadıklarının ne kadar büyük olduğunu anlayamıyor bazen.”

TABIPTEN MESLEKTAŞINI DUYGULANDIRAN KELAMLAR

Tek, meslektaşıyla yaptığı telefon görüşmesinde dramatik bir anın yaşandığını söz ederek “Doktor hanıma teselli etmek için, ‘Emanetiniz emanetim. Benim babam da olabilirdi’ dedim. O da bana, ağlayarak ‘Allah korusun sizin babanız olmasın’ dedi. O badirede bunu diyebilecek kadar hoş kalbi olan bir tabip. Kıyamıyor ve beni bile muhafazaya çalışıyor zira mesleğimizin tabiatında var” dedi.

“HEPİMİZ BİRBİRİMİZİN HAYATINI KURTARABİLMEK İÇİN ÇABALIYORUZ”

Hastasının 62 yaşında olduğuna dikkati çeken Tek, şöyle konuştu:

“O an şunu fark ettim, biz tabipler için 62 yaş, yaşlı denilebilecek bir yaş değil. Allah insanlara uzun sağlıklı ömürler versin lakin 62 genç sayılabilecek bir yaş. Kronik hiçbir rahatsızlığı olmayan ve hem de sağlıkçı yakını ve tabip babası birine tüm gayretlerime karşın yardımcı olamadığım için kendimi hem çaresiz hissettim hem de şu acı gerçekle yüzleşmiş buldum. Benim ailem İstanbul’da. O dakikalarda ailem de hiç bilmediğim bir hastanenin acilinde bir meslektaşımın kollarında olabilirdi. Benim Gaziantep’te hiçbir akrabam yok oburlarının anne ve babası için hizmet ediyorum. Aslında hepimiz birbirimize emanetiz ve hepimiz birbirimizin hayatını kurtarabilmek için çabalıyoruz.”

“BİZİM İÇİN NITEKIM BİR RUHSAL SAVAŞ”

Tek, tüm sıhhat çalışanlarının, insanların hayatlarını kurtarabilmek için faal rol oynadığını vurgulayarak salgınla uğraşta hastalığı bulaştırmayı önlemenin de bir tıp hayat kurtarmak olduğuna işaret etti.

Salgınla gayret sürecinde konutuna bile çekinerek gittiğini anlatan Tek, “Altı aydır pandemi polikliniğinde çalışıyorum, 3 yaşında oğlum var. Her nöbetten çıkışta ‘Acaba ona virüs taşıdım mı, onu hasta eder miyim.’ diye korkuyorum lakin bir sonraki nöbetime de ‘Bugün birilerine deva olabilir miyim’ diye geliyorum. Yani bizim için nitekim bir ruhsal savaş. Hem sevdiklerimizi muhafazaya çalışıyoruz hem de insanlara yardımcı olmaya çalışıyoruz.”

“AZICIK BİR DİKKAT BİLE BİZİM HAYATIMIZI KOLAYLAŞTIRABİLİR”

Tek, çalışırken polikliniğe gelip “Allah sizden razı olsun, sizin yaptığınız herkes yapamaz.” diyen hastaları olduğu ve bunun kendisine büyük moral verdiğini lisana getirdi.

Buna rağmen salgınla çabada birlikte misyon yaptığı 2 sıhhat çalışanın da darbedildiğini anlatan Tek, bu türlü bir yaklaşımın hiçbir vakit kabul edilemez olduğunu söz etti.

Tek, Covid-19’la gayrette herkesten dayanak beklediklerini vurgulayarak şunları kaydetti:

“Bizim milletimizde kültürel olarak birbirimize bağlayan en kıymetli şey, dayanışma. Düğünler, cenazeler, taziyeler, bayram ziyaretleri… Bir milleti birbirine bağlayan dayanışma örneğini ortadan kaldırmamız imkansız ancak benim aileme bile elim yetemezken birden fazla hekim ve sıhhat çalışanının aylarca ailesini görmediğini, kaygısından kronik rahatsızlıkları olan yakınlarını hiç ziyarete gitmediklerini bildiğim için birazcık da bize sahip çıkmalarını istiyorum. Pandeminin bitebilmesi ve her şeyin eskisine dönebilmesi için nitekim canla, başla çalışıyoruz. Azıcık bir dikkat bile bizim hayatımızı kolaylaştırabilir. “

Cumhuriyet